Cumali Sabırlı

Ey sert bakışlı melek yüzlü dost

Duruşun güvendi, koca bir çınardın.

Sözünün, eri cesur yürekli dost

Gidişinle hayat durdu.

Hayat ile sen bize bir ders verdin.

Bizleri cesaretlendiren yüreğinmiş

Sözlerin her anımızda.

Senden sonra ne yaz ne kış

Kalmadı yaşamanın tadı buralarda.

Kara çıkarttık adını.

Ķara aşık olan ben korkar oldum

Her tanesinde seni gördüm.

Ey dost geceleri sessizce mezarında ağlar

Gündüzleri oturduğun yerlerden kaçar oldum

Sensizlik dava erlerine ızdırap oldu

Senden sonra biz dağıldık be dostum

Meğer sen hayatmışsın.

Hayatın anlamı seninle varmış.

Her gücün arkasında gizli kahraman olur

Her gecenin bir sabahı gibi

Kışın sonu nasıl baharsa

Sen bu hayatın yiğidi, unutlmazı oldun dostum

Ay güneş ve yıldızlar gökyüzünden

Nasıl vazgeçmiyorsa alacakaranlıkta

Senden de vazgeçmedik yüce dost

Bölgemin davamın kahramanı

Ölüm hak derdin, gülerdin. Bilmezdik ;

Ölüm soğuktur sevenlerine.

Alev topuna döndürdün seven yürekleri

Senden sonra yaprak misali dağıldık

Hayat senle güzelmiş, sen hayatmışsın.

Ey dost melekler korusun seni

Derdik ya "babalar ağlamaz"

Ne babalar, ne koca insanlar ağlar durur ardında

Bilir misin dost, küçükten büyüğe

Adın hep aramızda.

Şanın hep içimizde.

Senden sonra gitmez oldum sokağına

Evine bakmaz oldum, yürüdüğün yollara

Ey üstadım, pirim, kahramanım gidişin erken oldu

Sen cesur yüreklim

Rahat uyu..

Şehitlik en çok sana yakışırdı dostum.

Ölüm en çok sana yakışmadığı gibi.